Lopen, rennen, fietsen

Bij deze weer een update vanuit het zonnige Sevilla. Alhoewelllll: lees snel de gehele blog door om uit te vinden of dat daadwerkelijk het geval is (oeh, wat een slimme methode om alle Nederlanders mijn blog te laten lezen).

In een zoveel mogelijk chronologische volgorde zal ik omschrijven wat de afgelopen weken gebeurd is. De tijd vliegt voorbij en ik ben hier inmiddels alweer drie weken. In mijn vorige blog heb ik het nog niet gehad over mijn appartement. Of beter gezegd: ons appartement. Via een bedrijf dat kamers verhuurt aan studenten, ben ik aan de kamer gekomen waarin ik momenteel mijn tweede blog schrijf. Deze kamer bevindt zich in een appartement dat ik momenteel deel met één persoon: een 31-jarige Engelsman die docent Engels is. Er is plaats voor nog een persoon, aangezien er een derde slaapkamer is, maar tot nu toe heeft niemand daar interesse in getoond. Naast de drie slaapkamers hebben we een woonkamer, een soort serre, een keuken en een badkamer.

Tijdens de eerste week van mijn verblijf kwam ik erachter dat er een aantal dingen miste in ons huis. Gelukkig was dit niet een grootschalig gebrek aan meubels, zoals bij mijn eerste studieverblijf in Sevilla het geval was (zie andere blog). Het ging in dit geval om keukenmessen, snijplanken, et cetera. Aangezien ik een student ben en gedurende twee jaar in Groningen gewoond heb, was mijn eerste natuurlijke ingeving: IKEA. Hier hebben ze namelijk alles wat een student nodig heeft, voor een prijs die een student kan betalen. En ze hebben Zweedse gehaktballen. In Groningen woonde ik praktisch naast de IKEA, maar hier in Sevilla bleek dit Zweedse zet-het-zelf-maar-in-elkaar-bedrijf 8 kilometer verwijderd te zijn van mijn huis. Aangezien ik een Nederlander ben en gedurende mijn hele leven de fiets bijna als onderdeel van mijn lichaam beschouwd heb, was mijn eerste natuurlijke ingeving: fiets. Na een vluchtige blik op Google Maps, stapte ik vol zelfvertrouwen op mijn kleine blauwe vouwfiets. Precies twee uur later kwam ik bij de IKEA aan. De gemiddelde Nederlander zal bij het lezen van de vorige zin gedacht hebben: hoe krijg je dat voor elkaar? Nou, dat is simpel. Ten eerste fietste ik naar het zuidwesten, terwijl ik naar het noordwesten moest. Ten tweede vroeg ik aan een grasmaaiend persoon welke kant ik op moest en deze persoon stuurde me nog verder de verkeerde kant op. Ditzelfde gebeurde bij het vragen aan een fietsend persoon, een wachtend persoon en een toeristisch persoon. Aangezien het bijna 40 graden was en ik al 90 minuten gefietst had, besloot ik te stoppen bij een bar. Hier was een erg behulpzame vrouw die een gedetailleerde routebeschrijving voor me heeft gemaakt, inclusief het precieze aantal rotondes en de soorten gebouwen die ik tegen zou komen (een foto hiervan staat bij ‘foto’s’). Een halfuur later kwam ik aan bij de IKEA, waar ik de benodigde spullen kocht en een welverdiende lunch nam. De terugreis duurde 40 minuten.

Aangezien mijn studie blijkbaar pas eind oktober of zelfs begin november begint, probeer ik de tijd te gebruiken om te reizen en te werken. Drie jaar geleden, toen ik hier als uitwisselingsstudent was, heb ik niet de tijd genomen om te reizen. Schandalig. Dus ik heb besloten om dat tijdens deze reis in te halen. Anderhalve week terug ben ik een weekendje naar Granada geweest (‘Dat is toch die stad met het Alhambra?’ Ja, dat klopt). Via een voor mij nieuwe website (www.blablacar.com) heb ik gecarpooled met een man uit Sevilla. Een stukje goedkoper dan met de bus of trein. In Granada heb ik drie dagen lang gelopen. Erg veel gelopen. Maar het was zeker de moeite waard. Het Alhambra, een groot Moors middeleeuws paleis, is simpelweg prachtig. Een erg goed gelukte integratie van een gebouw in de natuur. Je moet het eigenlijk gewoon zelf zien. Ook de grotten waren geweldig. In de berg hebben mensen grotten gemaakt waar ze in wonen. Sommige grotten zijn simpelweg gaten in de berg, terwijl anderen er een compleet huis van gemaakt hebben, inclusief elektriciteit en internet. En dan het eten. De meeste Nederlanders zijn bekend met de Spaanse tapas. Normaal gesproken bestel je de tapas en een drankje of twee erbij. Of meer. Echter, in Granada hebben ze een fenomenaal systeem: bij elk drankje dat je bestelt, krijg je gratis tapas erbij. Terwijl je in Sevilla ongeveer 3 euro voor een portie tapas betaalt en 1 euro voor een biertje, krijg je in Granada voor 2 euro een biertje met tapas erbij.

Naast reizen en tapas eten, probeer ik mezelf ook nuttig te maken als gids. Ik werk momenteel bij een bedrijf dat tours geeft door Sevilla op de fiets. Sevilla is namelijk erg vlak, waardoor de fiets het ultieme vervoersmiddel is. Vorige week heb ik mijn eerste tour gedaan. Na tien minuten viel een vrouw van haar fiets en waren er stukken van beide voortanden afgebroken. Eén van deze twee stukken bleek vastgeplakt te zitten aan het been van haar dochter. Een bijzonder begin dus. De drie dagen erna heb ik ook tours gegeven. De vierde tour was een private tour waarbij ik twee Amerikanen door Sevilla heen liet fietsen. Ik kwam erachter dat dit soort tours de meest lucratieve zijn, aangezien de fooi bijna hoger was dan mijn salaris. Naast mijn baantje als tour guide on bike verdien ik ook nog wat geld met het geven van privélessen Engels aan een Spaanse jongen.

In mijn vorige blog heb ik al het een en ander verteld over mijn hobby Braziliaans Jiu-Jitsu. Echter, zeer recentelijk ben ik ook begonnen met hardlopen. Aankomende vrijdag is er namelijk een hardloopwedstrijd in Sevilla, waaraan ik ga meedoen, samen met 24999 andere mensen. Dat wordt de eerste keer dat ik een wedstrijd ga doen. En gisteren (de dinsdag voor aankomende vrijdag) was de eerste keer in ongeveer drie jaar dat ik hardgelopen heb. Het wordt nog een hele strijd. De lengte van de route is 8,5 kilometer. Ik heb de route gister gedaan en heb 4 keer moeten stoppen, aangezien mijn conditie ongeveer zo goed is als een zak aardappelen. Hoedanook, ik zal het proberen. Als ik in mijn volgende update niets vermeld over deze hardloopwedstrijd, dan weten jullie dat het resultaat dramatisch was.

Dan nog een update over het weer. Vorige week heeft het bijzonder veel geregend. Drie van de vier dagen dat ik een tour gaf, begon het om 12 uur te regenen, toen we net aankwamen bij de bar om een drankje te doen. Het mooie van regenbuien in Sevilla is dat ze kort maar krachtig zijn. Het regent dus wel even flink, maar na een klein halfuurtje is het meestal weer droog en voelt het weer aan alsof het 30 graden is. Momenteel schijnt het zonnetje heerlijk. Ik hoop dat dat aankomende vrijdag niet anders is. Anders kunnen we beter gaan zwemmen in plaats van hardlopen. Misschien maak ik dan nog een kans om bij de top 1000 te eindigen. Nou, dit was het weer. Eh, dit was het wéér. Ik zal op deze website nog wat foto’s uploaden die mijn verhaal kunnen ondersteunen. De rest van de foto’s zet ik op mijn Facebookpagina.

¡Hasta luego!